Τελικά, από ότι βλέπω, όλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα σε γενικές γραμμές.. Καμμιά φορά σκέφτομαι..ίσως φταίμε κι εμείς! Θέλω να πω, έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει να κατηγορούμε για τα πάντα, για κάθε στραβό που συμβαίνει ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους, εκτός από την αφεντιά μας! Να φέρω μερικά παραδείγματα; Που αφορούν εμένα προσωπικά (για να μην υποπέσω ακριβώς στο ίδιο σφάλμα, στο οποίο αναφέρομαι). Όχι ότι δεν υπάρχουν ΠΟΛΥ χειρότερα από αυτά που εμείς κάναμε, ίσως στο παρελθόν, αλλά θέλω να πω ότι τα πάντα ξεκινούν από κάπου! Χθες π.χ. ανέβαινα ένα δρόμο με το παπάκι και έρχεται ένας τύπος με αυτοκίνητο από πίσω και ενώ ήμουν ήδη στην άκρη, αρχίζει να κορνάρει επίμονα για να περάσει, εννοώντας μάλλον ότι για να γίνει αυτό έπρεπε να σταματήσω δεξιά και να κάνω υπόκλιση υποδεικνύοντας με τα χέρια την κατεύθυνση που κινούνταν, φωνάζοντας "ορίστε, περάστε"! Ε λοιπόν αυτό το έχω κάνει! Δεν κόρναρα (ευτυχώς δεν είχα γίνει τόσο κάφρος μέχρι το ατύχημά μου) αλλά έχω προσπεράσει μηχανάκια τα οποία ήξερα ότι λίγο παρακάτω θα με περάσουν πάλι όταν φτάσω τα μπροστινά αυτοκίνητα! Επικίνδυνες προσπεράσεις; Έχω κάνει! Χοντράδες; Έχω κάνει! Αυτά ίσως για τον καθένα μας να φαίνονται ψιλοπράγματα μπροστά σ'αυτά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και είναι τόσο χονδροειδή, ώστε να τα επισημαίνουμε. Αλλά το ότι κι εμείς δίνουμε άφεση στον εαυτό μας με τη δικαιολογία "έλα μωρε, εδώ ο άλλος έκανε αυτό...κι εκείνο..κι εκείνο...και δεν θα κάνω εγώ αυτό; Δικαιολογούμε δηλαδή το λάθος μας, αναφερόμενοι στο λάθος του άλλου που είναι 10 φορές χειρότερο!
Ε λοιπόν δε μου φαίνεται σωστή λογική αυτή!
Αλλά και σε άλλα πράγματα, εκτός οδήγησης! Ακρίβεια... Μου έχει πει πελάτης μου, ο οποίος ήταν στη Γερμανία, όπου υποθέτω ότι έχετε ακούσει, πως εκεί ο τελευταίος εργάτης, παίρνει περισσότερα από έναν βολεμένο εδώ! Παρ'ολα αυτά, εκεί, βλέπεις σε σουπερμάρκετ, οι πελάτες να κρατούν σημειώσεις σε μια ατζέντα για τις τιμές των προϊόντων! Και όχι μόνο αυτοί που αντιμετωπίζουν κάποιο οικονομικό πρόβλημα..Όλοι!!! Κι αν βρουν κάτι φθηνότερο κάπου, εκεί θα παν! Αυτό είναι συνειδητοποιημένος καταναλωτής... Εδώ;; ΓΙΔΙΑ!!! Αυτό είμαστε!! Γίδια!!! Μπαίνουμε μέσα και δεν πα να είναι 2 φορές ακριβότερο από τον άλλο! Θα το πάρουμε! Σιιιγά μη πάμε για ένα πακέτο μακαρόνια στο άλλο σούπερμάρκετ που είναι πιο μακριά.. Και δυστυχώς έχουν εκλείψει και οι φθηνοί! Τώρα που κατάλαβαν τι παίζει εδώ; Ας πω ένα παράδειγμα για να τελειώσω... Με έναν φίλο μου πήγαινα για τρέξιμο παλιότερα. Το παιδί αυτό φοράει παπούτσι νούμερο 48! Όποτε ήταν να πάρει παπούτσια, έπαιρνε το ένα και μοναδικό ζευγάρι που είχαν τα καταστήματα σε αυτό το νούμερο. Δεν είχε κανείς ποικιλία..Του λέω...ρε φίλε βρες τι σου αρέσει και έλα να το ψάξουμε στο internet αν είναι... Βρήκε ένα! Κόστιζε 120 ευρώ! Ξέρετε πόσο το βρήκαμε σε ένα ηλεκτρονικό κατάστημα της Αμερικής; 30 δολάρια! Που σημαίνει 25 ευρώ! Που σημαίνει ότι κι αυτός που το πουλούσε τόσο στην Αμερική, είχε κέρδος! Εεε ο δικός μας είχε και τα έξοδα μεταφοράς θα πει κάποιος... Ε λοιπόν εμείς πήραμε από τριά ζευγάρια παπούτσια και μας βγήκε φθηνότερα απο 120 ευρώ στον καθένα! Εκτός αν το κάθε παπούτσι χωριστά, ταξιδεύει πρώτη θέση με το αεροπλάνο, όταν έρχεται στον έμπορο! Εε ναι τότε δικαιολογείται αυτή η τιμή!
Και για να καταλήξω! Όταν θα έρθουν τα ανθρωπάκια που ρωτάνε ηλίθιες ερωτήσεις. με το ματσούκι στο χέρι, και ρωτούν για την ακρίβεια, ξέρετε τι λέμε; Ααα Φταίει η κυβέρνηση, φταίει το σύστημα, φταίει ο καιρός που έβρεξε και δεν ήρθαν τουρίστες ή ξεράθηκαν οι μπάμιες, φταίει ο τάδε, φταίει ο δείνα, φταίει και ο Χατζηπετρής!! Αλλά δε φταίμε εμείς τα γίδια που όταν μας λένε 120 ευρώ, βγάζουμε χαμογελώντας το πορτοφόλι και τα δίνουμε..
(Ζητώ συγνώμη για τον τίτλο τον οποίο φυσικά και δεν εννοώ.. απλώς παραδέχομαι, ίσως άστοχα, ότι είμαι ένας από το πλήθος)