Δημοσιεύθηκε αρχικά από
fz600
To προβλέπει το Άρθρο 471 του Αστικού Κώδικα: Σύμφωνα με το άρθρο 471 του ΑΚ, «Με σύμβαση που συνάπτει με το δανειστή μπορεί κάποιος να αναδεχθεί ξένο χρέος έτσι ώστε να υπεισέλθει αυτός στη θέση του οφειλέτη και ο τελευταίος να απαλλαγεί».
Στερητική αναδοχή χρέους, κατά την διάταξη του άρθρου 471 του ΑΚ, είναι η μεταξύ δανειστή και τρίτου σύμβαση, με την οποία ο τρίτος αναδέχεται ξένο χρέος, με αποτέλεσμα την είσοδο του νέου οφειλέτη στην θέση του παλαιού και την αποξένωση πλήρως του τελευταίου από την υποχρέωσή του, ενώ διατηρείται η ταυτότητα της ενοχής για το νέο οφειλέτη. Με την στερητική αναδοχή χρέους επέρχεται ειδική διαδοχή στην υποχρέωση, δηλαδή μεταβάλλεται το πρόσωπο του οφειλέτη με τη μετακύλιση του χρέους από το πρόσωπο του παλαιού οφειλέτη στο πρόσωπο του αναδοχέα. Οποιοδήποτε χρέος μπορεί να μεταβιβαστεί με στερητική αναδοχή, αρκεί να είναι ξένο ως προς τον αναδοχέα. Το χρέος πρέπει να είναι υπαρκτό, έγκυρο και αγώγιμο. Μπορεί όμως το χρέος να είναι και μελλοντικό, υπό αίρεση ή προθεσμία, να απορρέει από φυσική ενοχή ή να είναι επίδικο, οπότε στην τελευταία περίπτωση ο αρχικός οφειλέτης μετά την αναδοχή δε νομιμοποιείται παθητικά για τη συμμετοχή του στη δίκη που αφορά χρέος, κατ’ αυτεπάγγελτη του δικαστηρίου έρευνα (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΑΚ, άρθρο 471 ΑΚ, σελ. 646).