Στην πιο ψηλη κορυφή των Άλπεων με τον Ιχνηλατη (Ιταλία-Ελβετία-Γαλλία)
ΥΓ.Καθώς το φετινό ταξίδι με την μηχανή λόγω υποχρεώσεων όλο και απομακρύνεται.Ως εκ τούτου αποφάσισα για πρώτη φορά να γράψω ένα ταξιδιωτικό για το περσινό και πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με την μηχανή, σε μια προσπάθεια να δώσω πληροφορίες σε άτομα που θέλουν να κάνουν παρόμοιες διαδρομές μου αλλά και να κρατήσω τις αναμνήσεις μου ζωντανές.
Το ταξίδι με την μηχανή εξωτερικό είναι ένα όνειρο πολλών ετών το οποίο μόνιμα έπαιρνε αναβολή λόγω άπειρων δικαιολογιών. Μέχρι που ένας συνάδελφος μου είπε ότι κάθε χρόνο κάνει καλοκαιρινές διακοπές ( με το αμάξι) στις Γαλλικές Άλπεις.
Μετά την συζήτηση αυτή κάτι μέσα μου έκανε κλίκ και λίγες μέρες μετά βρέθηκα να κλείνω τα πολυπόθητα ακτοπλοικά εισητήρια για την ανκόνα.
Με την πληροφορία αυτή και γρήγορο ψάξιμο στο διαδίκτυο βρήκα τον στόχο μου. Ήθελα να επισκεφθώ το διάσημο χωριό Chamonix-Mont-Blanc το οποίο βρίσκεται κάτω από την επιβλιτική και ψηλότερη κορφή των Άλπεων (Mont-Blanc).
Πολλοί μήνες ψάξιμο ( διαδίκτυο, forum, youtube) αλλά και αγορά απαραίτητων και άχρηστων πραγμάτων και ξαφνικά βρίσκομαι με το έτερον ήμιση στο λιμάνι της Πάτρας κάτω από το καλοκαιρινό ήλιο να βράζω γεμάτος άγχος και προσμονή για όσα θα επακολουθήσουν.
Η μόνη διαμονή που έχουμε κλείσει είναι 3 βράδια στην Chamonix και τα πλοία απο και προς την Ανκόνα.
Ο στόχος είναι να καταλήξουμε στην Chamonix μέσα από αλπικούς δρόμους και πάσα και να γυρίσουμε από την Chamonix
μέσω της Διαδρομής του Ναπολεωντα και έπειτα παραθαλάσσια οδηγώντας στην Γαλλική και Ιταλική Ριβιέρα.
-Ημέρα 1η- Ανκόνα-Μπολόνια
Όπως μάθαμε δια της πράξης το πλοίο στην Ανκόνα σπάνια φτάνει στην ώρα του και την πρώτη μέρα αντί για την Βερόνα καταλήγουμε με την δύση του ηλίου στην Μπολόνια με ενδιάμεση στάση στο χωρίο του Valentino Rossi την Ταβούλια. Το χωριό μοιάζει ερημωμένο αλλά θεωρείται μια must στάση για όλους τους fan του θρυλικού οδηγού, καθώς οι κάτοικοι τον θεωρούν σαν τοπικό ήρωα και θα βρούμε παντού αφίσες και γκράφιτι με το πρόσωπό του.
Υπάρχει ένα VR46-κατάστημα με διάφορα souvenir και εξοπλισμό. Επιπρόσθετα υπάρχει η δυνατότητα να δειτε το ράντσο και την πίστα του Valentino όπου προπονεί την ακαδημία του.
Η δύση του ηλίου μας βρίσκει στην Μπολόνια όπου απευθείας αλλάζουμε ρούχα και βγαίνουμε με τα πόδια για βόλτα. Απολαμβάνουμε μια μακαροναδα al ragu, μια μπύρα και κάνουμε βόλτα στην ωραία μεσσαιωνική πόλη, η οποία μάλιστα έχει κάτι σαν φεστιβάλ κινηματογράφου με αποτέλεσμα όλοι να βρίσκονται στην κεντρική πλατεία για δωρεάν προβολή κινηματογράφου.
Η πανσέληνος σε συνδιασμό με τους επιβλητικούς πύργους προσδίδουν στην πόλη ένα πολύ όμορφο Underground Vibe, το οποίο θυμίζει ταινία κάποιας άλλης εποχής.
-Ημέρα 2η- Μπολόνια-Μπολζάνο-Μεράνο-Παρσίνες
Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με την βαρετή autostrada και κατεύθυνση τις Ιταλικές Άλπεις.
Εντύπωση μου κάνει το πόσοι Ευρωπαίοι κινούνται προς τις Άλπεις με αυτοκινούμενα και τροχόσπιτα, κάτι το οποίο γρήγορα σε κάνει να αντιληφθείς πόσο διαφορετική προσέγγιση έχουμε σε αυτό που λέμε "καλοκαιρινές διακοπές".
Η πρώτη σοβαρή στάση γίνεται στο Bolzano για καφέ και βόλτα στην πλακόστρωτη πόλη στους πρόποδες των Άλπεων.
Ήδη τα δίκυκλα κυριαρχούν (μοτο και ποδήλατα) σε αντίθεση με την autostrada και ο καιρός είναι σύμμαχος μας ( προς το παρόν)
Η σημερινή μας διαμονή θα γίνει στο γραφικό χωριό Parcines(οι διαμονές στο Bolzano είναι αρκετά τσουχτερές), όπου και κάναμε επίσκεψη στον τοπικό καταρράκτη μετά την προτροπή της οικοδέσποινας.
Η διαδρομή περιλαμβάνει στροφιλίκι με καλή άσφαλτο ( και χωρίς το περιττό βάρος από τις πλευρικές βαλίτσες) και αναζωογονητικό περπάτημα στο βουνό σε ένα μονοπάτι που οδηγεί στην βάση του καταρράκτη.
Το χωριό είναι η ευχάριστη έκπληξη του ταξιδιού μέχρι στιγμής αφού είναι μέσα στο πράσινο και η διαμονή βρίσκεται ανάμεσα σε φάρμες ζώων και καλλιέργεις πράσινων μήλων.
Bonus: Σε αυτή την περιοχή της Ιταλίας (South Tyrol) οι κάτοικοι μιλούν και θεωρούν τους εαυτούς τους μέρος της Αυστρίας. Ώς εκ τούτου το βραδινό στο Merano περιλαμβάνει Αυστριακό Σνίτσελ
Η επόμενη είναι η μεγάλη μέρα θα περάσω επιτέλους το Stelvio Pass για να μπω στην Ελβετία.
Το βράδυ καθώς κάθομαι στο κινητό, ενημερώνομαι για τα άσχημα καιρικά φαινόμενα τα οποία θα πλήξουν την Ιταλία την επόμενη μέρα και κυρίως τις βόρειες περιοχές (Stelvio) το προηγούμενο μεσημέρι στο λιμάνι της Ανκόνα είχε 40 βαθμούς και τώρα έχουμε φτάσει αισίως κάτω απο 10.
Το άγχος επανέρχεται, η διάθεση χαλάει στιγμιαία. Θα μπορέσουμε αύριο να περάσουμε το Stelvio ή είναι καλύτερα να μείνουμε κάποια(ή κάποιες) ακόμα μέρες στην διαμονή περιμένοντας την σφοδρή? κακοκαιρία να περάσει?
Συνεχίζεται…
Απάντηση με παράθεση
για να καταφέρω να φτάσω στην φάρμα, βλέπω στην αυλή 2 Ελβετούς σύντροχους να πίνουν μπύρες και να με πειράζουν για την επιλογής μηχανής μου καθώς δεν κάνει για τέτοια μέρη ( afrikaνοι) 
Βγάζω τα γάντια μου και μετά από 5 λεπτά σταματάσει ένας πιτσιρικάς δίπλα μου στο φανάρι :
) 
Δημοσιεύθηκε αρχικά από nikoloulop
