Update: 5000χλμ και καμια 10αρια trackdays αργότερα
Φαντάζομαι πολλοί που παρακολουθούν το θέμα και όχι μόνο, μια ψιλοφαγούρα ή αυπνία θα την είχαν για το τι κάνει ο Φουσέκης της Καταλονίας με το Panigale. Δεν είχα χρόνο τόσο καιρό να γράψω ενα update οπότε βρήκα την ευκαιρία να το κάνω τώρα.
Θα αρχίσω με τα θετικά ή τα ουδέτερα και τα ωραία με τη Μαδρίτη και την Μπολόνια θα τα αφήσω για το τέλος. Πάμε λοιπόν στο δια-ταύτα:
To μηχανάκι είναι φτιαγμένο για πίστα και ούτε καν βασικά περισσότερο για αγώνες. Όσο καιρός έχει περάσει γνωρίζω ολοένα και περισσότερο κόσμο με το ίδιο μοντέλο ή παλαιότερα μοντέλα στην πίστα. Η πλειοψηφία πιο γρήγοροι από εμένα όπως και μεγαλύτεροι σε ηλικία. Η διαπίστωση ότι τα όρια σε αυτό το μηχανάκι δεν υπάρχουν για κοινούς θνητούς είναι κοινή και πέρα για πέρα αληθινή. Στοκ όπως παίρνεις ένα V4S από την αντιπροσωπεία είναι έτοιμο για αγώνες (ερασιτεχνικούς πάντα) και για χρόνους που οι περισσότεροι δεν θα φτάσουμε ποτέ. Για αυτό και οι πιλότοι factory και περιφεριακών ομάδων προπονούνται με αυτό στοκ. Το μόνο που ίσως τείθεται θέμα μετατροπής, ξεκάθαρα για αίσθηση και όχι απόδοση, είναι η τρόμπα φρένου. Προφανώς υγρά και τακάκια αν πας συνέχεια πίστα υπάρχουν καλύτερες επιλογές από τα OEM. To SuperDuke το είχα φτάσει σε επίπεδα ακραίων φρένων και όντως ήταν τοπ. Παρόλα αυτά με το Panigale έχω περιθώρια να φρενάρω καλύτερα και πολύ αργότερα παρότι πλέον οι ταχύτητες στην ευθεία είναι +30/40 χλμ πάνω από ότι ήμουν με το SD. Στο παρακάτω βίντεο, φρενάρω πολύ νωρίς (το σωστό σημείο είναι μόλις ξεκινάνε οι επόμενες κερκίδες, που έχει έναν νοσοκομειακό σταυρό - για να σου θυμίσει τι παίζει να γίνει αν δεν φρενάρεις- ή και κανα2 μέτρα παρακάτω πριν πάντα την αρχή της κόκκινης σήμανσης παρότι εκεί φρενάρουν στο MotoGP) αλλά φαίνεται από την ταχύτητα που προσεγγίζω την στροφή πόσο ακόμα περιθώριο υπάρχει. Υποτίθεται ότι η τρόμπα έχει ένα σύστημα που μόνη της αποβάλει αέρα στο κύκλωμα και ίσως για αυτό δεν έχω νιώσει ποτέ fading.
Πέραν από φρένα οι αναρτήσεις νομίζω κάνουν τέλεια την δουλειά τους στον αυτόματο. Το μόνο που έχω πειράξει αρκετά και ίσως χρειαστεί κάποια στιγμή να κάνω το SAG είναι το preload και ιδιαίτερα στο μπροστινό. Παρότι έχω βάλει το compression σχεδόν τέρμα συνεχίζει να πατώνει σε μπροστινά φρεναρίσματα (το μετράω με tireup). Bέβαια δεν έχω νιώσει κάτι στα φρένα πέραν από ότι είναι όντως αρκετά σκληρές οι μπροστινές μιας και δεν στρίβει εύκολα μέχρι να αφήσω τελείως τα φρένα. Σε επίπεδο σταθερότητας βέβαια είναι πάντα τρένο με ελάχιστα σπινιαρίσματα πίσω που κυρίως ωφείλονται σε ελαστικά.
Μιας και ανέφερα ελαστικά να πω ότι παραμένω fun των D212 συγκριτικά με τα OEM και τα Supercorsa SP. Ναι μεν τα Pirelli ζεσταίνονται πιο γρήγορα αλλά βγάζανε με το ζόρι 2 άντε 3 trackdays. Τα Dunlop θέλουν ένα γύρο ίσως και δύο για καλό ζέσταμα αλλά η φθορά που έχουν συγκριτικά με τα Pirelli είναι μέρα με τη νύχτα. Όσον αφορά κράτημα, για τις δικές μου δυνατότητες είναι και τα δύο εξίσου καλά, θα έλεγα ίσως ίδια εκτός από μεγάλες κλίσεις που νομίζω ότι είναι πιο σταθερά τα Dunlop. Να σημειώσω βέβαια ότι θέλουν καλό καλιμπράρισμα γιατί δεν είναι οι στάνταρ διαστάσεις που ορίζει η Ducati όσον αφορά τον πίσω τροχό. Από 200-60-17 η Dunlop δίνει μόνο 200-55-17. Δεν κτλβα καμία διάφορα πέραν από ότι ήθελε καλιμπράρισμα.
Εν ολίγοις αργώ πολύ ακόμα να πιάσω ρυθμούς που επιτρέπει το μηχανάκι τόσο λόγω του στησιματός του αλλά όσο και των ηλεκτρονικών. Πραγματικά σου δίνει την αίσθηση ότι όσο περισσότερο το πιέζεις και πας πιο γρήγορα τόσο πιο ασφαλές και smooth το νιώθεις. H ευκολίες για trail braking που σου δίνει το ABS του είναι απίστευτο παρότι ακόμη τις εκμεταλεύομαι στο ελάχιστο. Με έχει φοβίσει και δυσκολέψει αρκετά η αλλαγή σε επιτάχυνση και θέση οδήγησης συγκριτικά με το SuperDuke οπότε ακόμα θεωρώ ότι έχω ακόμη και για τα δικά μου όρια και επιθυμίες (που είναι να μην πέσω πρώτα από όλα) πολύ δρόμο. Εδώ να πω ότι όσο απόλαυση και άνετο είναι στην πίστα αυτά στο δρόμο αλλάζουν. Το πιστεύω ότι συγκριτικά με άλλα ιαπωνικά αλλά και ευρωπαικά να είναι από τα πιο άνετα ίσως και ότι πιο άνετο, ιδίως για μεγαλόσωμους αλλά παραμένει μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ άβολη θέση οδήγησης για πάνω από 60' σερί. Για μες στην πόλη δεν το συζητώ κυρίως λόγω ζέστης αν δείτε κανά κλαρίνο σε καμιά Γλυφάδα με κανα τέτοιο και βερμούδα πιστεύω το έγκαυμα δεν το γλιτώνει (χωρίς υπερβολή).
Τώρα.... για τα σκατά της υπόθεσης θα ποστάρω σε καινούργιο reply.
Απάντηση με παράθεση
